zaterdag 08 mei 2021
We hadden een huisje in het centrum
Laura en ik leefden lekker daar
Jaren terug dat het kroos verdween
Staan op eigen been
Lieten ons alleen
Jan en Linda zijn naar Almelo
En Jaap is altijd onderweg
Davy bleef dus in Afghanistan
Met dank van ’t vaderland
Wat hebben wij eran
Een ouwe boom groeit naar de hemel
De oude Rijn blijft stromen naar de zee
Oude mensen worden eenzaam
Wachten tot iemand ‘ns zegt:
“Hallo mevrouw / meneer… Hallo”
Laura en ik, nee, praten weinig meer
Ze zit en staart maar voor het raam
En het journaal dat herhaalt zichzelf
Achterhaald verhaal
Elk avondmaal
Vandaag of morgen bel ik Rudy
We werkten beiden bij de visfabriek
Maar wat zeg ik nou, als-tie vraagt:
“Hoe‘s ’t nou?” “Zelfde, en bij jou?”
Weet ook niks zo gauw
Een ouwe boom groeit naar de hemel
De oude Rijn blijft stromen naar de zee
Oude mensen worden eenzaam
Wachten tot iemand ‘ns zegt:
“Hallo mevrouw / meneer… Hallo”
Dus loop je zomaar over straat vandaag
En ziet zo’n holle, grauwe blik
Loop dan niet door en vergeet het gauw
Of het niks doet bij jou
Zeg: “Hallo mevrouw / heer… Hallo”
1971
Vervolg van gisteren.
Nog een Jan Rot-vertaling uit Beste liedjes ooit. Boek II. Ik kende het van de gedragen live-versie van Bette Midler en de beroerde (want veel te country voor zo’n droef lied) studio-opname van Joan Baez. En toen pas zocht ik naar de ingetogen vertolking van de dichter-zanger zelf. Nu lees ik bij Jan Rot: De versie van Prine zelf blijft het mooiste en knik instemmend.
