Week 2 - 16. Frida Vogels: Nu kijk je om...

Nu kijk je om.
Wat voor je ligt, is droom.
Achter je staan de bouwsels die je optrok,
vaak schots en scheef, onaf of alweer puin.
Je kunt niet terug om fouten te herstellen.
De tijd die je was toegemeten, is voorbij.

In ’t late licht dat met de wolken speelt verrijzen
gouden paleizen voor de ogen van een kind.

1995


Bijzonder uitgave van Hof van Jan: Gedane zaken, een oblongboekje (16 x 11,5 cm) in honderd exemplaren met ruim veertig gedichten die Frida Vogels (1930) schreef in de periode 1990-1995. Vogels is beroemd als auteur-vertaler, maar niet als dichter. Het is dan ook voor het eerst dat werk van haar in deze rubriek staat.






De mooiste gaan over ouderdom of de natuur, zoals het gedicht hieronder; het is het slotgedicht. Ze zijn, de achternaam van de auteur indachtig, verfraaid met vogeltekeningen van beeldend kunstenaar Michèle Baudet (1958).

De grauwe zwaluw
die doodmoe in het kelderrooster klom,
hooguit centimeters van de grond.
Zijn hartje klopte in mijn hand.
Bevend haakte ik zijn vogelklauwtjes los,
droeg hem het huis in en de trap op.

Tweemaal wierp ik hem de ruimte in,
waar de zwaluwen hoog zwierden.
Tweemaal zwalkte hij en viel.