Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 1 - 3. Neeltje Maria Min: Stamppot

zondag 03 januari 2021

Uit school komen en omdat het zulk mooi weer is een omweg maken langs de bosrand
In een ondiep beekje een glimp van jezelf proberen op te vangen.
In dat beekje een verdronken hondje zien.
O zo langzaam naar huis schuifelen.
Het hondje in je hoofd in je keel in je buik.
Aan tafel schuiven en niets zeggen.
Je een grote lepel stamppot op je bord laten scheppen.
In die berg een kuiltje maken voor de jus.
In dat glinsterend oppervlak een glimp van jezelf porberen op te vangen.
De misselijkmakende jus door de stamppot werken.
Een nieuw kuiltje maken. Een krater.
Daarin kijken tot je het hondje ziet.
Het hondje opeten en braken.
Al die tijd niets zeggen.
Stamppot sindsdien in verband brengen met verdronken hond.

2020


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2021