Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 50 - 219. Toon Tellegen: Als je moeder doodgaat

zaterdag 19 december 2020

Als je moeder doodgaat
gaat de deur dicht
van een wilde tuin

die iedereen vergeten had.

Als je zelf doodgaat,
wie weet,
kruip je door de aarde
weer naar boven
in de tuin
waar je moeder zit te slapen
in een rieten schommelstoel
en rupsen zich ontpoppen
in de winterzon
en jij weer mag beginnen
aan je eerste droom.

Aan de voeten van je moeder
denk je niet meer
aan de dood.

1999


Ik koos het gedicht – afkomstig uit de bundel Er ligt een appel op een schaal (1999) – voor een dierbare vriendin, wier moeder overleed.







In deze rubriek nam ik wel eerder een van zijn moedergedichten op (lees hier), maar dit gedicht leek mij toepasselijker. 
Ik besluit dat het ook hier zijn plaats mag krijgen.

Archief 2020