Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 46 - 191. Renate Rubinstein: Spelletjes (fragment)

zaterdag 21 november 2020

Toen Dorothy Parker d’r man stierf – zij was plusminus 60, hij plusminus 50, hun huwelijk van het soort dat onlosmakelijker is naarmate het moeilijker wordt – kwam er een jonge dame op bezoek om haar te condoleren. Omdat de schrijfster er zo radeloos bij zat vroeg het meisje wat ze voor mevrouw kon doen. Parker droogde haar tranen en snibde: ‘Breng me een nieuwe echtgenoot.’ Hoe ontsteld het onschuldige meisje over zoveel cruheid ook geweest mag zijn (‘Het was de botste en gemeente opmerking die ik in mijn leven gehoord heb’), Dorothy Parker was als gewoonlijk oprecht geweest. Een vrouw die haar man verliest (of vice versa) verliest niet alleen een persoon maar ook het spel dat huwelijk heet. Een spel voor dag en nacht, misschien wel het intensiefste spel dat er is, maar er zijn twee personen voor nodig. 

1973


Geen poëzie? Nou bijna wel toch?
Voor toelichting op deze keuze: lees hier.

Archief 2020