Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 38 - 136. Battus: Een regel

dinsdag 22 september 2020

Poëzie is proza met veel te korte alineaatjes.
Dat geeft wel een rafelige rechterbladzijkant.
Draai eens een gedicht een kwartslag rechtsom
Dan zijn de regels regen op een berglandschap.
Behalve natuurlijk als het Hebreeuws is of zo.
Dan draai je naar links om de heuvels te zien.
Bij proza zie je altijd weer dat platte Holland.
Met een enkele toren waar een alinea ophield.
Wat u hier leest is een gedicht van één regel.
Het is hier onder elkaar in brokjes afgedrukt.
Omdat het papier en de zetmachine te kort zijn.
Met schaar en lijm kunt u dat weer herstellen.
Rechts ziet u dan het panorama van een wereld.
Een wereld waar maar één regenstraal op past.
De mensen hebben daar gezamenlijk één paraplu.
Het weerbericht is ja of nee, nooit plaatselijk.
Als het sneeuwt valt die vlok er meestal naast.
Een man lag op zijn zij en las het bovenstaande.

1981 


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2020