Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 35 - 119. Froukje van der Ploeg: Overzicht

zaterdag 05 september 2020

Kijk, hier zijn we nu. Halverwege. Sommigen van ons verlaten
mannen voor vrouwen, verkopen huizen voor ze af zijn
sluiten anderen buiten en staan weer op een schoolplein.

We zijn mensen geworden die er verstand van hebben
verleiden met weinig tekens, bestellen personen als pizza
sommige van ons zien dingen van dichtbij onscherp worden.

Voor een van ons is de dichtstbijzijnde ander een astronaut
op vierhonderd kilometer boven zich in rondjes om de aarde
iemand probeert slaapkamerbeloftes te ontbinden in de rechtszaal.

Loslaten, zeggen we tegen de buurvrouw, want de angst van wat kan
is erger dan het moment zelf, onze stemmen zijn laag geworden.

2020


Vervolg van gisteren.




Het zijn niet allemaal gedichten over wat haarzelf overkomt en overkwam. Wel het bovenstaande, uit de tweede afdeling, maar in de derde afdeling gaat het over mensen om haar heen, zoals de moeder in een tehuis.


Pittig

Ik wil niet veranderen, ik weet
die rotdokter zei aan het eind
van de streep weet je niets meer.

Ik wil onthouden wie ik was
mezelf blijven herkennen, ik lees
mijn boeken, maar gisteren

wist ik de verjaardagen niet meer
en morgen vergeet ik een naam.

Ik ben altijd pittig geweest, straks 
lust ik geen wijn meer en hou ik
opeens van beige of snijbonen.

Pel kik mijn huis af als een slang
zie ik andere kinderen aan voor 
de mijne, geef ik ze namen van
de buurkinderen uit de Javastraat.


Wordt vervolgd. 

Archief 2020