Week 35 - 115. Ludo Bleys: Vlucht uit Aleppo

Zo zijn wij gegaan.
straten lagen er verlaten bij,

geluid van vogelsnavels
tot er niets meer was.
geen vaste lijn meer naar het land
dat wij als geen ander kenden.

vrijheid maakte haar opwachting,
reed zich klem in een impasse,
in dit onbekend gebied
werden wij onttakeld.

hier zijn wij
slapelozer dan de nacht.

2019


Link is het late debuut van Vlaming Ludo Bleys (Duffel, 1951). In de flaptekst lees ik dat hij voogd is van niet-begeleide minderjarige vluchtelingen.






Ibrahim

damascus ontwaakt zonder jou.
je ontglipte de vertrouwde dageraad,
op kousenvoeten liep je grenzen voorbij,
verdween langs een dunne lijn uit het doek.

in spijkerschrift beitel je een oud gedicht.
geen sluipschutter hier, geen geliefde.
je verzwijgt de rivier en haar verhaal,
stoot op een muur van mijn achteloze taal.

wij kijken langs elkaar.
koekje bij de koffie, tafel in de zon.


En hij is vrijwilliger in de palliatieve thuiszorg. Ook die ervaringen heeft hij verwerkt.


aftakeling

in het archief van het geheugen
vallen woorden uit de rekken,
ze zijn hun boodschap kwijt.
niemand hurkt hier neer,
niemand veegt de vloer.

vroeger kwam bij tijd en wijle
een werkster langs.
ze maakte elke letter schoon,
borg ieder woord weer op
en alles vond zijn plek.

nu grist en graait de schaarste.
je reist in een papieren boot,
het roer geknakt.