Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 35 - 114. Erik Bindervoet: Speerpunt

maandag 31 augustus 2020

K. Schippers wordt de nieuwe burgemeester 
van Nieuwegein.
Het eerste wat hij invoert
is een poëzieloze zondag
zodat de kinderen weer kunnen rolschaatsen
op de snelwegen van de taal.

2020


Openingsgedicht van de bundel. Zes regels. De dichter geeft er zijn lezers meteen een sleutel mee in handen, want hij begint met het noemen van de naam van een andere dichter. K. Schippers (1936) (lees hier en hier en hier en hier) richtte in 1958 het tijdschrift Barbarber op. Motto: het gewone is ongewoon, alles kan kunst zijn en de grens tussen kunst en werkelijkheid is dun. 
Nog een sleutel: K. Schippers voert een poëzieloze zondag in. Klaarblijkelijk is men anno 2020 in de poëzie alweer zo ver afgedwaald van het gedachtengoed van Barbarber dat een pas op de plaats wenselijk is: een poëzieloze zondag dus.
De derde sleutel: kinderen moeten weer kunnen rolschaatsen op de snelwegen van de taal. Oftewel: met taal kunnen spelen in plaats van gehouden te zijn aan voorschriften.






De bundel is De droom van eb inkt diervoer. De dichter heet Erik Bindervoet. Hussel je de letters van Bindervoet door elkaar heb je eb inkt diervoer. De titel is dus De droom van Erik Bindervoet en zijn motto dat hij met de taal gaat spelen en de werkelijkheid ontregelt. Inclusief de lezer, zoals hij dat zo vaak doet, zoals ik al eerder schreef.





Bindervoet (1962) vertelt dromen waarin hij taal en tekens, situaties en herinneringen, personen en personages aan elkaar rijgt via de meest vreemde associaties. Dagdromen, repeterende en erotische dromen en nachtmerries. Slaapliedjes, klankdichten, haiku’s en citaten uit werk dat hij eerder vertaalde, zoals van The Beatles, James Joyce en Shakespeare. Titels van één woord (Papa) en hele volzinnen (Bij een tentoonstelling van Edgard Tytgat in het Stedelijk Museum in Schiedam die eerst te zien was in het M-Museum in Leuven). Serieus, grappig, flauw en nog veel, veel, veel meer. 


Bianca staat met Paul in de rij voor een drankje en hij
flirt met haar maar ze durft niets tegen hem te zeggen

want het lijkt wel een droom

Waar of niet waar?
Als je een verhaal uit 1 bron,
uit 1 mond, dus van 1 kant hoort,
dan weet je 1 ding zeker:
dat het waar is
               en dat het niet waar is
vermoedelijk, immers –  
               je hoort de waarheid,
               ook al hoor je haar niet.
Dit verhaal is overigens bevestigd door Paul,
in een geel geschilderde bathyscaaf
ondergedompeld in het IJ,
               20.000 mijlen onder het NAP,
dus het is waar. 

Archief 2020