Week 29 - 78. Gerbrand Bakker: De gang

Laat mij maar in de gang,
een plek om warme, lichte dagen door te komen,
want: lang vergleden tijden heersen hier.

Laat mij maar in de gang;
het is er duister en vol drama,
de deuren staan er zachtjes op een kier.

Laat mij toch alstublieft in deze gang,
ik wil niet meegenomen worden,
ik wil alleen maar droge zemen ruiken
en het stille stof op hoge randen.

Laat mij toch alstublieft hier in deze lange gang,
boen de vloer met bijenwas,
laat de ramen vuil,
raag niet het spinrag van de wanden,
schuif de mat met WELKOM
heel ver van me af.

2020


Vervolg van gisteren.


Twaalf jaar geleden schreef ik dit. […] Die gang was de gang in het oude huis. En: dit is al een tweede gedicht dat ik opdiep uit het bestandje VERZEN waarvan ik nu denk: hoe was ik er eigenlijk aan toe, tien en twaalf jaar geleden? Volgens mij niet zo slecht, ik was volop aan het schrijven, er kwamen boeken uit. Een tijdlang golfde ik zonder iets te relativeren mee op het succes. Maar toch is er in de gedichten die ik schreef altijd een ondertoon van melancholie, stille wanhoop misschien wel, de wens gered te worden. Ik laat dat bestand maar eens een tijdje staan waar het staat, het is een onderbestand van een onderbestand in het bestand OUDE WP-DOCUMENTEN.