Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 18 - 36. Ad Grooten: De anonieme helden

woensdag 06 mei 2020

Vervolg van gisteren


[Kijk en beluister hier.]


Zonder de kleine woorden
Is het lied het lied niet meer
Zonder de figuranten
Verliest de film alle sfeer

Zonder de lichte streken 
‘t Doek amper aangeraakt
Had het schilderij nooit zoveel mensen
In hun ziel geraakt

En in wankele tijden
Zien we plots de waarde van
Hen die helpen waar dat kan

Zonder de ogenschijnlijk
Futiele zinnen in ’t verhaal
Bestond de veelgeprezen roman
Slechts uit loze taal

En in wankele tijden
Zien we plots de waarde van
Hen die helpen waar dat kan
Hé, dat doen ze al zo lang…

De anonieme helden
Gewone mensen als wij
De anonieme helden
’t Cement van de maatschappij

Als het leven vrolijk kabbelt
En wij te druk zijn met onszelf
Zelden oog voor de ander
Nee, we zien niet eens, nog niet eens de helft

De anonieme helden
Gewone mensen als wij
De anonieme helden
’t Cement van de maatschappij

De bejaardenverzorgster, de kleuterjuf, de brandweerman, de vrijwilliger van de voetbalclub, de verpleegster, de leerkracht, de politieman, de nieuwsbrenger, de vakkenvuller, de mantelzorger, de vuilnisman, men doet wat men kan…

Nooit meer op het tweede plan! 

De anonieme helden
Gewone mensen als wij
De anonieme helden
’t Cement van de maatschappij

Zonder de kleine woorden
Is het lied het lied niet meer
Zonder de stille helden
Verkeren wij pas echt
In zwaar weer… 

2020

Hijlco Span presenteert al sinds 1991 – dus bijna 30 jaar! - het KRO/NCRV-radioprogramma Volgspot, waarin hij cabaretiers en theatermuziekmakers een podium geeft en met ze spreekt. Dat doet hij bevlogen en met veel kennis van zaken; hij is bovendien een fantastische man om mee om te gaan en mee te creëren. 
Ik had het geluk in
Volgspot vaak redactioneel met hem te mogen samenwerken en we maakten nog een paar seizoenen samen een programma (lees hier). Heerlijke tijd was dat.
Volgspot was vele jaren achtereen te beluisteren op de late zondagavond en ook een aantal seizoenen met live-opnamen vanuit mijn Koningstheater. Sinds 2016 is Volgspot elke werkdag te beluisteren van 20.00 tot 22.00 uur op Radio-5.





Ten tijde van deze crisis bedachten Hijlco cum suis de rubriek Niet zonder ons. Niet het zoveelste gevraagde cadeautje door theaters en programma's, maar een oproep tot een betaalde opdracht. Zoals het hoort!  
Volgspot nodigt artiesten de komende maanden uit om aan de slag te blijven. Tekstschrijvers, muzikanten en cabaretiers worden uitgedaagd om een tekst te schrijven die te maken heeft met de situatie waar we ons in bevinden. 





Ik zag al voorbijkomen: gesproken columns (van Koningstheateracademie-oudstudenten Martijn Kardol en Jochen Otten), gedichten (van Ina de Lizer en van Ninke Overbeek), covers (van Ko de Laat en van Matthijs - geen familie - Verhallen) en ook nieuwe liederen (zoals van Joost Spijkers en van Eva Zwaning). Hoogtepunt vind ik bovenstaand actuele lied van Ad Grooten, dat hij vertolkt met Born Stuyven. Die kende ik niet, maar Ad des te beter, dus ik kon bij hem informatie inwinnen: 
Ten eerste woont Born vlakbij en is een goede vriend, met wie ik in de jaren 90 al getoerd heb in het popcircuit. Zijn band heette Thunderin' Hearts. Die had wat nationale bekendheid omdat Jan-Douwe Kroeske de groep geweldig vond. Zijn solocarrière mislukte, ondanks het feit dat hij heel Europa door ging in het voorprogramma van The Simple Minds, tot L'Olympia en Royal Albert Hall aan toe. Na ook nog weinig succes met een duet met Beth Hart trok Sony de stekker uit zijn carrière.
Ik ben fan van zijn stem, bovendien speelt-ie geweldig gitaar. Een tijdje terug hebben we samen wat demo's opgenomen, Nederlandstalig; mijn teksten en meestal zijn muziek. Daar willen we misschien ooit wat mee gaan doen. Toen kwam die oproep van Volgspot...

Archief 2020