Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 51 - 356. Guus Vleugel: La belle...

zondag 22 december 2019

[Luister hier. Gerard Cox, 1970]


La belle Américaine


Ze had ‘t goed getroffen met 't bed in haar hotel.
Het kraakte helemaal niet en de meeste doen dat wel.
Ze was Amerikaanse en op drift in onze stad,
en 'k had al in geen tijen zo'n brok drijfhout vastgehad.
Ik had haar een minuut geleden op de hoek ontmoet,
't was of de bliksem insloeg, 't zat meteen volkomen goed,
en 'k vroeg haar nu vol tederheid, gehuld in slechts 1 sok
waar of ze wel vandaan kwam en ze zei: From Little Rock [*].
Toen maakte ik een grapje, ach het was niet eersteklas,
en zei dat ze toch hopelijk geen negerhaatster was,
maar 'k had haast ogenblikkelijk spijt van deze flauwe grol,
want toen ik dat gezegd had zei ze: Sure, I hate them all.
Eerst dacht ik nog, ze neemt me bij de neus.
Maar nee, o nee, ze was heel serieus.
Hoe kun je negers haten, zei ik flink.
En zij zei: "Well, I hate them, 'cause they stink.

Ik had nog steeds 1 sok aan en ik stond daar wat ontdaan.
Moest ik die sok nou uitdoen of de andere weer aan,
omdat ‘t voor een progressief niet erg integer staat
wanneer ie met 'n meisje slaapt dat arme negers haat.
Maar ondertussen lag ze daar, zo blank als verse room.
't Was duidlijk dat ze dacht: wat zet 'ie nou op voor een boom,
want ik begon, in tegenstelling tot mijn liefste wens
een aarzelend gesprek over de Rechten van de Mens.
Ik had ‘t over dingen die u allemaal wel weet,
Ik had 't over armoe, over onrecht, over leed,
maar wat 'n man ook ooit voor nooble dingen zeggen zou,
't maakt bitter weinig indruk op een poedelnaakte vrouw.
You have to love the negroes, zei ik heet
en greep haar in mijn wanhoop heftig beet!
Met die methode boekte ik succes,
want zij begon te hijgen en zei: Yes.

Toen hebben we d'r dadelijk een feestje van gemaakt.
En nimmer had de liefde mij zo honingzoet gesmaakt.
want ook al had natuurlijk nooit een haan ernaar gekraaid,
't was heerlijk om te weten: 'k heb het goede zaad gezaaid.
Maar toen ik haar verlaten had, de vollegende dag
begreep ik dat ik het misschien wat optimistisch zag
en dat ze weer terug zou keren tot haar waanidee.
Maar achteraf bekeken viel dat allemaal best mee.
Want 's avonds in een kroegje aan de Amstel zag ik haar,
ze zat er iets te drinken met 'n neger aan de bar,
k ben er even bij gaan staan, we hebben wat gepraat,
't was haast niet meer te zien, dat ze ooit negers had gehaat.
Hij heeft voor haar de borreltjes betaald,
toen zijn ze in het donker weggedwaald.
En ik ging in m'n eentje naar m’n bed.
En nooit heb ik haar weergezien... de slet.

[*]
Little Rock was in 1970 synoniem voor rassenhaat. In dit stadje konden zwarte scholieren alleen onder begeleiding van het leger veilig naar school.


1970


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019