Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 47 - 331. Myrte Leffring: Het boek

woensdag 27 november 2019

Ze kijkt naar me. Ze nadert
behoedzaam, als een kat. Ze
pakt me op, aait mijn rug en
kaft. Ze sluit haar ogen, ruikt,
terloops, verlegen.
Ik open mij, laat me openvallen
voor haar zachte blik en houd
de adem in. Ze schrikt: de eerste
zin explodeert als een granaat
in haar gezicht.

Ze doet mij dicht en slikt.
Ik zweef langs kasten, planken
en word neergelegd. Ruw trekt iemand
de sticker van mijn achterflap. Of
ik een cadeautje ben? Ze zegt
onhoorbaar ‘ja’, ze lijkt zich
licht te schamen. Met een blos pakt ze
mij, strak ingepakt, aan uit vreemde
handen. Neemt mij mee naar huis,
een huis met glas-in-lood, een bank
en hoge ramen.
Nu zijn we samen, ik ben van haar
en geef mij prijs. Langzaam leest zij
mijn verhaal en zucht. De lucht kleurt
grijs, ik voel haar koele huid. We treuren
tot het donker is. Zij heeft mij uit.

2019


Voor toelichting: lees hier. 
Voor vervolg: lees hier.

Archief 2019