Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - 310: Eva Gerlach: Schoon

woensdag 06 november 2019

Twee meter. Almaar magerder. At je,
raakte je alles kwijt dus at je niet.
Die keer dat je? Schoon. Netjes. Pijn geeft niets.
Was naar de wasserette. Goede fiets.

Die keer dat je niet. Deur geramd. Hoe kan je ?
vluchten wanneer je niet meer fietst? Gewoon
stilzitten. Kwamen ze binnen, keken,?
keek je terug, zei niets. Alles brandschoon.

Van je gedroomd vannacht. Je was weer van je?
fiets gevallen, lag spierwit maar kalm
ademend naar de lucht te kijken. Iemand raapte
je spullen van het asfalt, iemand belde
112, riep ‘nee laat maar’ toen je langzaam
opstond, jezelf afklopte, iemand zei
‘eet nou eens wat u wordt zo mager,’ hoe je
glimlachte, altijd vriendelijk, omhoog-
keek naar de mensen boven, achter ramen
en op balkons. Je boog heel licht je hoofd.
Zo lang. Die keer dat je niet opendeed.
Applaus klonk toen je rustig verder reed.

2019


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019