Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 37 - 263. Ed Leeflang: Een groene linnenkast (6)

vrijdag 20 september 2019

Vervolg van gisteren.


Al verder levend zie ik me haar meer
uren vergeten, drinkend, lesgevend,
zelfs over haar schrijvend.

Op mijn gemaaid geheugen verschenen laatst
landmeters met roodwitte stokken
om te kijken, zo droomde ik geschrokken,
of zij verdwaalde op andermans erf.

Ik werd wakker en kwam weer schaamte te kort
en weet niettemin dat ik me in werk,
me afvallig in plannen stort.

Dan verval ik in dat andere uiterste:
ik schat en vrees van haar komende
volwassenheid de waarde.

Ik betrap me op dat soort diepzinnigheid
dat ik voorgoed dacht te zijn gaan haten,
wanneer ik me afvraag hoe wezenlijker onwennig
dan anderen zij rondloopt op een stukje aarde,
hoe erger in de steek gelaten.

1981

Archief 2019