Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 37 - 262. Ed Leeflang: Een groene linnenkast (3)

donderdag 19 september 2019

Vervolg van gisteren.


De eerste maanden reden we naar
het ziekenhuis in een onbeheerst
rode eend.

Zo ongeneselijk als ze geworden was,
zo was ze en sindsdien zijn die
polderwegen vreemd.
Ik herinner me dat ik de lege bermen daar
ondragelijk ordelijk begroeid vond
met het gras. Het water erlangs leek gezeemd.
Dat zal ook niet meer veranderen.

Zij zal ons nooit kennen,
herkennen nog lang en
van ons houden, wij worden
uitsluitend ouder; zij blijft jong
en is voor de wind al jaren bang.

Verkeerd slapen wij verder,
slapen een bestaan met haar mee,
haar angsten zijn van echte dood gemaakt,
dat is wel gegeven, zoals golven
gemaakt zijn van zee.

Al jaren speelt zij met dezelfde soort
plastic pinguïns; die sterven stukgekauwd.
Zo zullen wij bij haar blijven horen,
hoewel zij van ons houdt.

1981 


Archief 2019