Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 37 - 261. Ed Leeflang: Een groene linnenkast (2)

woensdag 18 september 2019

Vervolg van gisteren.


Er is een kind in mijn leven
dat niet goed spelen kan en
niet goed denken, maar verdriet,
heimwee en pijn gaan niet
langs haar heen.

Het mag altijd erger -
dat is zo, je ziet het aan
de andere kinderen in dar
tehuis – je kan ermee leven:
aan de maan ontbreekt geen
kwartier, eb en vloed, niks
geen last.

Gevoelens kan ze niet ver verwoorden,
haar dromen zijn onbespreekbaar,
haar angsten moet je steeds weer raden;
elke dag een onbegrepen injectie.

De dikke toren en de hoge toren
bewonen de stad, dat is voor haar
zekerheid.

Die staan.
Die zijn gebouwd
en niet geboren.

1981


Archief 2019