Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 31 - 217. R.A. Basart: Dood van een heer

maandag 05 augustus 2019

Zoals een scheepje in een fles
(wel op je plaats maar toch niet
thuis) zo zit je roerloos in de
recreatiezaal. Het late licht valt op
de rooshof, waar d’Iraanse tuin-
man, loten snoeiend, opschrikt
van de bel voor ’t avondbrood.

En voor je denkt: het is zover,
staat hij er al, precies op plaats
en tijd. Glimlachend duwt hij
je rolstoel voort, je kunt
net de witgeworden tuinman
groeten; je laatste haar
omhoog gekamd over het dorre
schedelveld, wuift mee

1974


Overlijdensadvertentie woensdag (26 juni) in de Volkskrant: Ronny Basart overleden op 72-jarige leeftijd. Auteur van slechts twee dichtbundels (1974 en 1977) en twee romans (1997 en 2016). ”Momenteel werkt hij aan een nieuwe roman”, schreef Uitgeverij Lebowski in 2017 achterop Zingend naar huis, met daarin een keuze uit zijn oudere poëzie, aangevuld met een aantal nieuwe gedichten. Beter gezegd dus: auteur van bijna drie dichtbundels en bijna drie romans. Waarom niet meer? Van datzelfde achterplat: Gevraagd naar zijn literaire aspiraties antwoordde Basart dat hij niet van plan was zijn leraarsbaan op te geven voor een carrière in de literatuur.
 



Dit gedicht
De tuinman en de dood indachtig – komt uit zijn debuutbundel,
Oranjebal.

Archief 2019