Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 29 - 207. Alex Roeka: Donderdagavond

vrijdag 26 juli 2019

De kamer
slechts door een kleine schemerlamp verlicht,
het kalme razen
van de snelweg achter de bomen,
het schilderij met de voorbijgangers
en de straatmuzikant,
de oude fotoalbums in de la van het dressoir,
waar ook het zilver lag,
dat door de schoonmaakster is gestolen,
maar er nu niet meer toe doet.

Het volle waterglas, de ongeopende post,
het mystieke schijnsel van de straatlantarens
op het licht besneeuwde gazon,
haar glimmende schoenen
onder de kapstok met de jas,
de gedempte stemmen op de gang,
een telefoon die overgaat en niet wordt opgenomen,
de gouden ring, die is afgedaan en op tafel gelegd
naast het gebed, dat onleesbaar is neergeschreven
en halfweg afgebroken, de radio
door de verpleging op de concertzender gezet.

En in de hoek van de kamer
moeder, die met de ijzeren regelmaat
van haar diepe, woeste ademhaling
als een hond ligt te sterven.

2019


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019