Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 27 - 193. Ernst van Altena: Mijn man ging van huis

vrijdag 12 juli 2019

[Beluister hier het origineel: Anne Sylvestre]


Mijn man ging van huis op een morgen in ’t najaar, 
waarheen weet ik niet… 
We hadden de wijnoogst geborgen dat najaar 
en de slacht in ’t verschiet… 
De vooravond nog zochten wij cantarellen 
in 't bos van Viremont…. 
De kind'ren op school waren hardop aan ’t spellen. 
op 't plein scheen de zon. 
Mijn man ging van huis op een morgen in 't najaar 
En de lente verscheen… 
Maar de lente brengt mij veel meer zorgen dan 't najaar 
want ik zit hier alleen 

Mijn man ging van huis met de andere mannen 
Uit heel ons gebied… 
Met jouw man, Marion… Die van jou, Marianne… 
En de jouwe, Margriet… 
Geen van ons die kan zeggen waaròm ze verdwenen,
want we zagen alleen 
hoe ze gingen, de baan langs, een mars in de benen, 
toen de najaarszon scheen. 
De tamboers sloegen roffelend een gat in de morgen, 
het klonk pittig en blij… 
En hij zei: "'k Ben gauw terug, liefste, maak je geen zorgen"… 
Maar nu is het al mei… 

Mijn man ging van huis en al wat 'k van hem hoorde 
was zijn naam… op de wind… 
Waarom fluist'ren de oudjes met klagende woorden: 
"Blijf maar hopen, m'n kind"…? 
Onlangs kwam een meneer om zijn pak af te geven 
Een dat pak was niet stuk… 
Dus dan kocht hij een nieuw… 't gaat hem goed in het leven…
Hij heeft altijd geluk… 
In zijn tuin staan de planten in 't onkruid verloren, 
ik heb bollen gezet…
Hij zal t'rug zijn wanneer straks zijn zoon wordt geboren, 
dan plukt hij een boeket…

Mijn man ging van huis toen de winter moest komen 
en liet mij in de kou… 
En hoe meer 'k mij verzet, des te meer 'k loop te dromen 
en hoe meer 'k van hem hou… 
Marion heeft gehoord dat haar man is gestorven 
en nu praat ze verward…
En Margriet heeft haar bloemige jurkje bedorven:
ze verfde het zwart… 
Maar ik wacht aan de vliet tot mijn liefste terugkomt, 
ik zit hier in de wind… 
Ik kijk naar het water en bid dat hij vlug komt 
en ik praat met mijn kind… 
Mijn man ging van huis, het was kort in het najaar… 
Waarheen weet ik niet… 
Als het riet langs de oever verdort in het najaar… 
Dan loop ik in de vliet…

1965


Voor toelichting: lees hier. 

Archief 2019