Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 26 - 186. Drs. P: Orgaan

vrijdag 05 juli 2019

[Beluister hier Drs. P]
[Bekijk en beluister hier: Erik van Muiswnkel, 2015]


O kinderen en nette vrouwen
Weest niet ontdaan
Ik laat u nu in diep vertrouwen 
Iets gadeslaan
Het voert ons naar de zwartste randen
Van het bestaan
Maar is daaruit niet weg te branden
Welnu, komaan

Het laat wel iets te wensen over 
Als onderdaan
Maar schittert in de rol van rover 
Of partizaan
Het kan de grootste stommiteiten 
Daarbij begaan
En trekt nadien zich van verwijten 
Geen donder aan

Het pleegt in tijden van verveling
Wat schuil te gaan
Maar reageert op elke streling 
Feheel spontaan
Dan wordt het opgetogen wakker
Dan gaat het staan
En aanstonds wil de felle rakker 
Ertegenaan

Dan is het niet meer zo verlegen
Veeleer profaan
Het heeft een dikke kop gekregen
Van eigenwaan
Het is wat malser en wat rechter
Dan een banaan
Voor vruchtensla heeft men er echter
Maar weinig aan

Een buitenechtelijk verlangen 
Kan dan ontstaan
Men hoeft er niet meer voor te hangen
Men durft het aan
Wie zou die minnenden beschreeuwen
Met boos vermaan
De echo van de Middeleeuwen
Het Vaticaan

De ongedwongen Arabier kan 
Zich laten gaan
Bij voorbeeld in het speelkwartier van 
Zijn karavaan
Want daar ontspant men zich van harte
En simultaan
Niet dat angstvallige aparte
Maar zwaan-kleef-aan

De grijsaard ligt met open ogen
En voelt een traan 
Lichamelijke dialogen 
Zijn van de baan
Hoe kan men in doorwaakte nachten
Als veteraan
De smart om wat eens was verzachten? 
Niet met Silan
De eens zo mannelijke krachten 
Teloorgegaan

1977


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019