Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 25 - 177. Judith Herzberg: Het wachten op de halte

woensdag 26 juni 2019

Vervolg van gisteren.


Het zien van een taxi. 
Het denken: nog niet. Ik sta hier nog maar net. 
Het zien dat er nog iemand bij komt staan. 
Het opnemen van hem/haar. 
Het net doen of ik hem/haar niet bekijk. 
Het niet net doen of ik hem/haar niet zie. 
Het langs hem/haar in de verte kijken of bus 
eraan komt, zogenaamd. 
Het echt in de verte kijken. 
Het denken: is dat de bus? 
Het blijven kijken tot het dichterbij is. 
Het zien dat het geen bus is, maar een hoge vrachtauto. 
Het denken: toch maar een taxi? 
Het denken: dan had ik beter die eerste taxi kunnen nemen. Nu 
heb ik voor niets gewacht, als ik alsnog een taxi neem. 
Het zien dat er nog twee mensen op de halte bij komen. 
Het zien dat deze twee nog niet ongeduldig zijn. 
Het denken: die denken hij komt zo. 
Het raden wat deze twee samen doen. 
Het hen onopvallend opnemen. 
Het zich verbazen over de eerste wachtende, die de nieuwe twee 
helemaal niet bekijkt. Niet nieuwsgierig is. Alleen wacht. 
Het denken: als we nu eens met zijn vieren een taxi namen. 
Het zich afvragen waar de anderen heen moeten. 
Het het koud krijgen. 
Het veel bussen in omgekeerde richting langs zien komen. 
Het denken: waar blijven die allemaal, ooit komen ze toch 
weer deze kant op. 
Het zich het eindpunt voorstellen, het keren. 
Het denken: als ik nu een taxi neem is dat duur 
en die tijd ben ik nu toch al kwijt. 
Het zich herinneren van dezelfde gedachte van gisteren. 
Het zich herinneren van het zich herinneren van gisteren 
van dezelfde gedachte. 
Het besluiten: ik neem nu gewoon een taxi. 
Het wachten op een taxi. 
Het zien voorbijrijden van volle taxi's. 
Het denken: morgen neem ik meteen de eerste lege taxi. 
Het zich herinneren van dezelfde gedachte van gisteren. 
Het denken dat het nu toch niet lang meer duren kan 
tot bus komt. 
Het zich voorstellen van een enorme opstopping in de verte. 
Het overwegen te gaan lopen. 
Het zich voorstellen dat de bus net voorbijrijdt 
voor ik lopend bij de volgende halte ben. 
Het denken dat lopen warm maakt. 
Het zich verbieden om te kijken of bus eraan komt. 
Het auto's tellen. 
Het zich verbieden te kijken of bus eraan komt tot 
er minstens honderd auto's voorbijgereden zijn. 
Het zien van veel lege taxi's tussen de auto's. 
Het denken dat het nu eerst recht onzin wordt om een taxi te nemen. 
Het denken dat het nu toch echt tijd wordt om een taxi te nemen. 
Het overwegen dit eens op te schrijven. 
Het zich afvragen of andere mensen ook zo denken. 
Het zich afvragen wat het objectief juiste moment is 
om een taxi te nemen: meteen, na een tijdje wachten 
of na lange tijd wachten. 
Het zich herinneren van ouders die nooit een taxi namen. 
Het zich proberen te herinneren van speciale gelegenheden
waarbij ouders wel een taxi namen. 
Het merken hoe vol het op de halte is geworden. 
Het denken: op een volle halte - wachten, op een lege halte - taxi nemen. 
Het zich realiseren hoeveel het zou kosten 
om elke dag een taxi te nemen. 
Het uitrekenen dat dit minder duur zou zijn 
dan een auto bezitten. 
Het zich voorstellen hoe het zou zijn om op een verlaten autostrada 
in gierende wind en striemende regen een lekke band te hebben. 
Het beseffen dat de auto's voorbijrijden zonder geteld te worden. 
Het beseffen dat de gedachten bij dertig of bij veertig al zijn afgedwaald. 
Het schatten dat het er nu misschien al tweehonderd zijn. 
Het zien op het horloge dat er nog maar zes minuten voorbij zijn. 
Het dankbaar zijn dat het niet regent. 
Het in gedachten drinken van een kop thee. 
Het zich afvragen of er nog ergens koek in huis is. 
Het zich met schrik bewust worden dat de sleutel - 
Het merken dat hij in de andere zak zit. 
Het zich voorstellen tot waar lopend in zes minuten - 
Het vinden dat het stinkt. 
Het denken aan de vele moorden op taxichauffeurs. 
Het zich voorstellen van een met bloed besmeurde lege taxi. 
Het zich afvragen of andere mensen ook zo vaak 
over moord denken. 
Het zich afvragen of moordenaars vaak over moord denken. 
Het denken van niet. 
Het niet weten waarom niet. 
Het zich afvragen of andere mensen zich ook zo vaak afvragen 
wat andere mensen zich afvragen. 
Het zich afvragen of andere mensen zich wel eens afvragen 
wat ik me afvraag. 
Het niet gemerkt hebben dat de bus er is. 

1996

Archief 2019