Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 19 - 133. Marjoleine de Vos: Niet ik die denkt

maandag 13 mei 2019

Wat hier gebeurt, dàt moet het leven zijn,
niet ik die denkt over die boom, die is.
De boom, de bloemen in de tuin, dat gisteren mijn broer 
– of ga ik daar alweer te ver, is leven slechts wat je
nu ziet, wat hier is steeds opnieuw?

Op foto’s schijnt een oude zon op ooit op
hoe een dag begon ver weg met ook die broer
of met een dode nu die daar nog leeft behalve

dat hij pixels is en dus geen weet meer heeft
dat ik hem zie.
Wat is het leven toch? Dit leven hier, dit alles nu
en in je kop of hart steeds wat er eerder was
en maakt dat deze dag zo is: zon op de boom
mensen, gepraat, de pijnrest van een droom.

2019


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019