Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 13 - 91. Wim Kerkhof: Oude Maasweg

maandag 01 april 2019

[Beluister hier.]

Sittin' on a highway in a broken van 
Thinkin' of you again 
Guess I have to hitchhike to the station 
With every step I see your face 
Like a mirror looking back at me 
Sayin' you're the only one 
Making me feel I could survive 
I'm so glad to be alive 
Nowhere to run and not a guitar to play 
Mixed up inside and it's been raining all day 
Since you went away 
Manhattan Island Serenade 

'k Zit hier op de snelweg met een lege tank 
Regen klettert op het dak 
Ik zal nou wel naar huis toe moeten liften 
Ik denk aan jou bij elke stap 
In de verte blijft de Transit staan 
Ik kom nooit meer van je los 
'k Zie de Caltex in de nevel 
Olievlekken op de Maas 
'k Loop wel door maar ik kan nergens heen 
't Regent nog steeds en ik voel me zo alleen 
Nu 'k je nooit meer zie 
Oude Maasweg, kwart voor drie 

1981


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019