Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 11 - 76. Marijke Boon: Ik zal je nooit vergeten

zondag 17 maart 2019

     Ik zal je nooit vergeten,
     ik zal het blijven weten,
     je ogen en je handen,
     je glinsterende tanden.
     Ik zal je nooit vergeten,
     ik kan haast nog niet eten,
     ik blijf van je dromen,
     dat ik je tegen zal komen.

Het was zo mooi: een liefde op het eerste gezicht,
ik ging met je mee, ik sprong met m’n ogen dicht.
Jij ving me op en drukte me tegen je aan,
je zei: en nu laat ik je nooit meer gaan.

     Ik zal je nooit vergeten…

Ik was wat je noemt zo grazig en groen als het gras,
toch dacht ik wel na, ik snapte niet wat het was.
En als ik er dan naar vroeg, zei jij met klem:
dit is niet raar, dit is gewoon S.M.

     Ik zal je nooit vergeten…

Je sleg met je handen, later ok met een zweep,
je liet me niet los, je zei: je bent in mijn greep.
Ik greep toen ’t elektrisch broodmes en zette dat aan,
met dat in mijn hand heb jij mij toen laten gaan.

     Ik zal je nooit vergeten…

1988


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019