Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 5 - 37. Maarten van Roozendaal: Doden...

woensdag 06 februari 2019

[Luister hier: opname 1995]
[Kijk en luister hier: opname 2010]


Doden met verlof

Je geeft me heet water
Je geeft me je zakje
Je geeft me de suiker
Zoals iedere keer
Het was weer oorlog, m'n liefste
En ik heb weer geslagen
En nu sluiten we vrede
Want dat doen we steeds weer

Straks lach je en dan grijp je mijn hand
We bedrijven de liefde
Of we doen weer alsof
We zijn doden, mijn liefste
Doden, mijn liefste
Doden, met verlof

Al het geluk, zeg je
En alle ellende, zeg je
Het is allemaal extra
Het is allemaal iets
We zijn hier om te leren, zeg je
En dan kan er iets fout gaan
Maar ik blijf van je houden
Het geeft allemaal niets

Dan lach ik en dan grijp ik je hand
We bedrijven de liefde
Of we doen weer alsof
We zijn doden, mijn liefste
Doden, mijn liefste
Doden met verlof

Zo groot als de wereld
Zo klein is ons leven
Het begint altijd met meppen
En het eindigt met moord
Wij zijn niet anders, mijn liefste
Wij zijn slaaf van de wetten
Doden met verlof

Dus geef je me water
En kom hier met je zakje
En de suiker
Voor de laatste keer
Want het zal altijd zo blijven
Er zal nooit iets veranderen
En dat we van elkaar houden
Dat helpt ons niet meer

Dus ik sta op en ik geef je een hand
Dan neem ik afscheid
Of doe ik weer alsof
We zijn doden, mijn liefste
Doden, mijn liefste
Doden met verlof

1995


Voor toelichting: zie hier

Archief 2019