Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 3 - 22. Flip Broekman: Niets is meer waar

dinsdag 22 januari 2019

De hemel staat in lichterlaaie
Het knalt en knettert om ons heen
Kinderen hou oma’s hand vast
We moeten snel naar tante Leen
Tante Leen heeft chocolade
Dat is de laatste tijd heel duur
Maar dan moeten we wel snel zijn
Want ’t smelt met al dat vuur
Nee, papa is niet doodgeschoten
Mama is ook niet verkracht
Dat hebben jullie liggen dromen
’t Was ook zo benauwd vannacht
Kijk toch uit! Dat zijn granaten
Nee, niet huilen, het is niets
Maar straks zit je weer vol met modder
Wordt tante Leen d’r bankstel vies
Daar hangt niemand in de boom nee
Praat niet zo, het is niet waar
Let nou op waar jullie lopen
Anders plof je zelf uit mekaar
Oma heeft een beetje pijn nu
Kinderen gaan jullie snel
Geef oma nog een heel klein kusje
Omaatje komt later wel
Kinderen sta niet zo te kijken
Er is echt niets, eerlijk waar
Jullie moeten me geloven
Momenteel is niets meer waar

1979


Voor toelichting: lees hier. 

Archief 2019