Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 50 - Ed Leeflang: Achtertuin

donderdag 20 december 2018

In het donker staat de kleine kastanje
en de onbekende winter staat er ook
geleund tegen het huis; jij en
een paar bleke goden - van verlegenheid
de wazige en die dromendief en de
dodenwachter - zitten binnen.

De treurige liefde is een grote liefde;
die omspant wel jaren en broers
en de ziekte van het kind. Kom,
wil ik fluisteren, er is nog een land
waar niemand is begraven, op de hellingen
kunnen wij slapen en staren en
de grote huilbuien zien we verdampen
in een doodstille ochtend, maar je zult
glimlachen en kijken
in je schoot. En even beweegt
de winter in de tuin en schudt nee -
je hoort het nauwelijks in de takken.

1979


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2018