Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 50 - Michel van der Plas: Zeg Jules...

maandag 17 december 2018


Michel van der Plas (1927-2013)


Zeg Jules, wou jij laatst niet eens weten
waarom zijn de zeeën zo diep
Nou, kijk eens, dat komt van het water
dat eerst enkel ijs was, maar later
verwarmd door de zon van de berg naar beneden liep
Daarom zijn de zeeën zo diep

En Jules, wou jij laatst niet eens weten
waarom zijn de wolken zo snel
Dat is niet zo moeilijk te vinden
dat komt door verschillende winden
Die boven heel hard kunnen waaien, begrijp je wel
Daarom zijn de wolken zo snel

En Jules, wou jij laatst niet eens weten
waarom zijn de bergen zo hoog
da's waar, maar het zijn juist de dalen
die de hoogte der bergen bepalen
en die is verneukeratief voor het lekenoog
Daarom zijn de bergen zo hoog

En Jules, wou jij laatst niet eens weten
waarom zijn de mensen zo moe
wie in 't arbeidsproces is betrokken
die werkt zich gemeenlijk de pokken
waarna hij dan 's avonds het nieuws krijg en Brandpunt toe
Daarom zijn de mensen zo moe.

1969


Vervolg van gisteren.

Na Gerrit Komrij is Michel van der Plas de het vaakst geciteerde parodist. Vanzelfsprekend, want het roemruchte radioprogramma Cursief (1967-1969), met onder anderen Gerard Cox, Luc Lutz en Netty Rosenfeld, blonk uit in door Van der Plas geschreven parodieën. Ook dit lied stamt uit die tijd.

Jules de Corte, dichter-zanger van het origineel was woedend toen Frans Halsema de parodie op de plaat zette en bleef dat zo’n 15 jaar. In 1982 en 1983 presenteert Frans Halsema samen met Paul Haenen een wekelijks satirisch radioprogramma voor de KRO. Ze noemen het Nu hoor ik het ook en vullen het op z’n Cursiefs in, dus vol satirische sketches en liedjes. Halsema vraagt De Corte om origineel en parodie als een duet te presenteren en De Corte stemt in (luister hier). 



Het programma loopt dan overigens al tegen zijn einde, want de soms bijtende humor van Halsema en Haenen valt slecht bij de achterban van de Katholieke Omroep. Het duo wordt kortstondig geschorst, maar leert daar niet voldoende van, vindt de radioleiding. Na een parodie (!) op de KRO tv-serie De Weg verdwijnt het radioprogramma onmiddellijk van de zender.
Hieronder het origineel.


Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de bergen zo hoog
Misschien om de sneeuw te vergaren
Of het dal voor de kou bewaren
Of misschien als een veilige stut voor de hemelboog
Daarom zijn de bergen zo hoog

Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de zeeën zo diep
Misschien tot geluk van de vissen
Die het water zo slecht kunnen missen
Of tot meerdere glorie van God die de wereld schiep
Daarom zijn de zeeën zo diep

Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de wolken zo snel
Misschien dat 't een les aan de mens is
Die hem leert hoe fictief een grens is
Of misschien is het ook maar eenvoudig een engelenspel
Daarom zijn de wolken zo snel

Ik zou wel eens willen weten
Waarom zijn de mensen zo moe
Misschien door hun jachten en jagen
Of misschien door hun tienduizend vragen
En ze zijn al zo lang onderweg naar de vrede toe
Daarom zijn de mensen zo moe

1956

Archief 2018