Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 49 - Gerrit Komrij: De binnenring van Holland

zaterdag 15 december 2018

 

Denkend aan Holland
zie ik waardepapieren
snel door begerige
vingers gaan,
rijen op koopwaar
geile batavieren
als zedeprekers
op de kansel staan;
en in de geweldige
bankcatacomben
de tankerdollar
en de krugerrand,
biljetten aan toonder,
bigotte mores,
Menten, Verolme, 
in één groot verband.
De lucht hangt er laag
en de geest wordt er langzaam
in parlementarische
dampen gesmoord,
en op alle terreinen
is de stem van de koopman
met zijn ethische krampen
het meest aan het woord.

1981


Lees ook hier.

Niet alleen W.F. Hermans, maar ook Gerrit Komrij was berucht om zijn parodieën. Van de 260 stukken in Ik ben geboren in Apeldoorn zijn er maar liefst 36 van zijn hand. Daaronder de bovenstaande, uiteraard een parodie op Herinnering aan Holland van Hendrik Marsman, in 1999 door Poetry International en de Wereldomroep uitgeroepen tot het gedicht van de twintigste eeuw:


Hendrik Marsman (1899-1940)


Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

1936

Archief 2018