Week 49 - Arnon Grunberg: Aan Roos (fragment)

Op donderdagavond 3 augustus
het was eigenlijk vrijdagochtend 4 augustus
vroeg je telefonisch 
(de verbinding was slecht)
of ik weer mijn oude vertrouwde cynische zelf
was geweest
twee journalisten van NRC
hadden mij samen met Claudia de B
ondervraagd
en het gesprek was tot ieders verbazing
voornamelijk over de liefde gegaan

Ik vraag nu al vijf keer zei je
wat ik over kinderen heb gezegd
en ik antwoordde geheel naar waarheid
je valt steeds weg

Claudia de B had eerder die avond
verklaard
als je zo blijft leven als je nu leeft
ga je je kind weinig zien
en ze voegde eraan toe
dat ze dankbaar was voor veel

ik ben voor zo weinig dankbaar
maar mijn oude cynische zelf
is toch dankbaar
dat jij bestaat

[…]

dankbaar ook
voor het kunstwerk
dat je maakte van een papieren zakdoekje
waarin al te veel tranen waren gestort
in de trein van Heerlen naar Amsterdam
en dat later werd weggegooid door 
de verzorgster van mijn moeder
die zich nu om het huis bekommert

[…]

laten we ons leven uitbesteden
aan de dobbelsteen
de liefde blijft een ondankbaar spel
ons boek staat nog vol met plannen
de hele dag in bed blijven liggen
in een kamer met wapperende gordijnen

zolang je niet aan het leven begint
hoeft de liefde niet te eindigen
die dankbaarheid laten we over
aan Claudia de B
en voor de was 
hebben we een jonge
Afghaanse 
asielzoeker


2017


Voor toelichting: lees hier.