Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 47 - Katinka Polderman: Ik schrijf je terug

vrijdag 30 november 2018

Een liedje is een wereld die je, als je luistert, ziet
Wat kan ik nog meer doen? Ik schrijf je terug in een lied

Je winkel schrijf ik weer vol met boeken, links non-fictie, rechts romans
Ik schrijf het kraken van de vloer en de geur van tweedehands
En naast de kachel zit jij weer, met een Samson halfzwaar
En als je mij ziet, spring je op: “Kijk, wie hebben we daar”

Ik schrijf je terug in een liedje, met je veel te veel kabaal 
En of ik koffie wil of thee 
en je rommelt in een stapel “Hier zo, Wilmink, neem maar mee”
En we roken samen sjekkies en je moppert op een klant
Die na twee uur neuzen wegging met alleen een krant

Ik schrijf je terug in een liedje en zelfs in de brug 
Komt niks met ziekenhuis of zuurstofslang
Met apparaten, monitoren
Niks met huilen op de gang
Niks met jij daar, zo heel stil 
Niks met stekker en half acht
Niks met opgegeven zaken
Niks met jong en onverwacht

Ik schrijf je terug in een liedje en Renesse in oktober
Dravend op een herfstig strand
En we namen te veel wijntjes, gierend in het restaurant
Met Sinterklaas blij met gedichten die je voor jezelf schreef
Je lawaai, je veel te veel, ik schrijf je terug 
Hoor, hoe je leeft

Een liedje is een wereld die je, als je luistert, ziet
Wat kan ik nog meer doen? Ik schrijf je terug in een lied

2008


Vervolg van gisteren.

Ook een vroeg lied. Ode aan een gestorven tante, eigenares van een tweedehandsboekenwinkeltje in Zeeland. 
Ik schrijf je terug in een lied. Een gezongen brief dus. Maar… ik schrijf je terug in een lied is ook: ik schrijf je terug het leven in. De verdwenen winkel weer vol boeken en het strand van Renesse in oktober weer met jullie samen. 
Liever niet – zelfs niet in de brug – het ziekenhuis, het opgegeven zijn… 
Nee, gewoon een liedje: een wereld die je, als je luistert, ziet. 

Archief 2018