Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 41 - Paul van Vliet: Japie Groen

woensdag 17 oktober 2018

[Zie en luister hier]

De eeuw is oud de eeuw is moe
En sukkelt naar z’n einde toe
Er komen nieuwe tijden
De toekomst wenkt de toekomst lokt
Maar dat mij soms de adem stokt
Dat is niet te vermijden.

Want ik denk nog vaak aan Japie Groen
Mijn joodse klasgenoot van toen
Die nauwelijks mocht leven
Die mij voor hij werd opgepakt
En in die wagen werd gesmakt
zijn speelgoed heeft gegeven.

En achter ieder joods gezicht
Zie ik het zwarte doodsbericht
Dat nooit meer zal verdwijnen
Vermoord vernederd en verschopt
Een wereldbeeld dat nooit meer klopt
Door de kampen en de treinen.

De eeuw is straks geschiedenis
En het is goed dat dat zo is.
Die wordt netjes opgeborgen
Maar van die hele eeuw van toen
Blijft toch dat beeld van Japie Groen
Die éne van die zes miljoen
En dat neem ik mee naar morgen.

1999


Voor toelichting: zie hier 

Archief 2018