Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 39 - Lieke Marsman: De volgende scan...

dinsdag 02 oktober 2018

De volgende scan duurt vijf minuten

Op het internet gebeurt een hele hoop
Voor wie niet wenst te rouwen
Is elke zucht een afleiding

Wapperende longtumoren
De man in de straat
Heeft altijd gelijk

De natiestaat is uitgekleed
Door zijn tegenstanders
Daarna uitgehoereerd

Door zijn voorstanders
De man in de straat
Heeft altijd gelijk

Het nieuws herhaalt zich
Een ritme bestaat uit drones
De meester is een oncoloog

Er is niets wat ik nog wil zien
Behalve steeds opnieuw, opnieuw
Een nieuwe dag met jou

De MRI-tunnel praat 
De volgende scan duurt vijf minuten
In een leeg hoofd ontstaat poëzie

Contrastvloeistof 
De geur van narcose
Een strandbal in je neus

Een trefbal in je maag
In een leeg hoofd ontstaat poëzie
Een ritme hapert

Het nieuws herhaalt zich
Taal zonder ruis
Kanker zonder catharsis

Er is niets wat ik nog wil zien
Behalve steeds opnieuw, opnieuw
Een nieuwe dag

2018


[Lees ook hier en hier]

Van de achterflap:
Alles bij elkaar heb ik maar anderhalve week zeker geweten dat ik kanker had. Sindsdien is het gissen, hopen dat de komende jaren geen recidiven of metastasen laten zien. De kortstondigheid van mijn behandeltraject heeft ervoor gezorgd dat ik sinds mijn operatie het gevoel heb met lege handen te staan en ik heb het schrijven van dit boekje nodig om de tijd kloppend te maken, mijn ziekteproces ietwat uit te rekken.  Maar ik heb geen idee wat ik moet doen als ik dit boekje inlever. Hoe moet ik mijn leven weer oppakken?

Archief 2018