Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 33 - Frans Kusters: Toppop-gedicht

donderdag 23 augustus 2018

Ik droomde dat de zangeres Corry
Een tegennatuurlijke verhouding had aangeknoopt
Met haar collega Nana Mouskouri.
Op aandringen van de Griekse

Vonden de ontmoetingen steeds
Ten huize van Corry plaats. Daar waren
Tapijten van zacht-rose en veel andere
Voorbeelden van wansmaak.

In een bewegingloze omknelling lagen
Beide vocalisten op een grote sofa
Daarachter, aan een tafeltje van namaak-marmer
Toepten luidruchtig The Athenians om een grot Grolsch.

Tot mijn vreugde ontwaarde ik in een hoek van het vertrek
De Rekels. Maar wat waren zij veranderd!
Vlijtig hanteerden zij de injectienaald en aten
Bij voortduring klontjes suiker die hen deden lachen.

1976


Het fameuze televisieprogramma Toppop bestond van 1970 tot 1988. In dit programma werd de nieuwste muziek gepresenteerd en traden talloze artiesten op. 
Als liefhebbers van muziek bekeken Frans Kusters en Thomas Verbogt wekelijks de uitzendingen en spraken en correspondeerden daarover, hetgeen leidde tot diepgravende en vaak verrassende theorieën over dit programma. Voor velen was het een eenvoudig muziekprogramma, maar voor hen was het hoogmis van de populaire muziek.
Frans Kusters schreef indertijd (onder het pseudoniem Donaat van Egeraat) met enige regelmaat een Toppop-gedicht, waarin hij analyseerde wat de televisiebeelden toonden, maar vooral welke werkelijkheid hij vermoedde achter die beelden. 
Een ode aan Roy Orbison, over Patricia Paay en Mariska Veres die elkaar voorlezen uit Kusters’ boek De landschapsfotograaf, over zijn relatie met Amanda Lear, over Nico Haak en over Albert West en Jack Jersey die hun carrière opgeven en zich terugtrekken in een Cisterciënzer-abdij en, in bovenstaand gedicht, over Corry van de Rekels die een tegennatuurlijke verhouding aanging met Nana Mouskouri – nou ja, volgens Kusters dan.  

In 2016 verscheen er, onder redactie van Nop Maas, een boekje van in de serie Het Milde Systeem, genoemd naar een van Kusters’ bundels en bedoeld om het literaire korte verhaal te stimuleren en het werk van Frans Kusters levend te houden.


De Toppop-gedichten begint met een mooie inleiding van Thomas Verbogt en die is de aanleiding in 2018 toch nog even bij deze bundel stil te staan. Lees hier verder. 

Archief 2018