Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 33 - Dominique De Groen: Supply Chain...

dinsdag 21 augustus 2018

Supply Chain Management


Iedere ochtend
wakker worden, levend begraven
onder $$$, fast fash & fluorescentiepoeder

in een helverlichte kelder:
een informele economie
een schaduweconomie
een territorium van scavengers.

De supply chain manager weet
dat de supply chain een machine is
die gevuld wordt met een grijze massa
waaraan arbeid wordt toegevoegd
en waar grijze valuta uitkomen.

De supply chain manager weet
dat je katoenplant
niet kan spellen zonder klant
en ook niet zonder $$$.

De supply chain manager weet
dat in een efficiënte bevoorradingsketen
het begin het einde in zich draagt

dat de supply chain 
vanuit de ogen van een 4-dimensionaal wezen
een semitransparante 
transcontinentale worm is
met een katoenplant aan het ene einde
en een klant aan het andere

dat de tentakels van de worm zich een weg slijmen -

     van de S-twist
     waarmee katoenfilamenten
     in elkaar worden gedraaid
     de hoek afhankelijk van de uitgeoefende kracht

     van het natriumhydroxidebad
     dat de katoenvezels elastischer maakt 
     gladder
     strakker
     geschikter voor penetratie door kleurstoffen

     van de zandkorrels zonder vergunning
     opgediept uit de Dhaleshwari

     de optimale blast power
     voor zacht & distressed denim

     de witte wolkjes silica
     in Savar Upazila

     van het onkruid in de voegen van Barisal
     dat arbeiders uitkotst in Dhaka’s Cut Make Trim

     van de laag plakkerig zweet
     op mijn vingers
     waarmee ik lingerie sorteer
     die gepast werd en afgekeurd

     naar mijn intieme zone

          volg de vouwlijnen
          van de check out line
          naar de credit card flow

- een filament loopt ten einde tegen mijn intiemste huid.

Ik voel de blik van de supply chain manager onder mijn lapjes textiel.
De flappen van de supply chain manager in mijn slipje.

Shop girl: wanneer de supply chain de winkelvloer overspoeld heeft
en zich tijdelijk weer terugtrekt
jaag ik in de neonverlichte slipstream

trek gevallen stukken fast fashion uit het rivierslijk.

Shop girl: de winkelvloer sleurde me uit mezelf
en ik sta naakt
onder het witte licht
middenin een object
heterogeen en onzichtbaar
maar solide.

2017


Ik vind mijn lichaam terug 
aan het einde van een supply chain 
die non-stop in mij leegloopt. 
Laat alles weer uit me vloeien. 

Zo begint 
Shop Girl, het debuut van de Vlaamse Dominique De Groen (1991). Bundel met acht lange gedichten met als titels onder meer Supply Chain Management (het vandaagse gedicht), Colour Management, Deconstructie, Ghost in the Shell en Free Trade Zone. En met als thema het gegeven dat de mens een radertje is in de bevoorradingsketen (the supply chain).




Van de achterkant:


Shop Girl is een poëtisch epos dat de traditie van Virgilius ent op het laatkapitalistische tijdperk. De bundel ontkiemde in de kelder van Primark, waar Dominique De Groen een winter en een lente lang werkte. De gedichten zoeken de scheuren op in het productieproces van fast fashion, waar pratende kleuren en geesten van textielarbeiders gedijen. De supply chain wordt een wereldwijd object, reikend van een zandkorrel of zijderups in Bangladesh tot het poreuze, lekkende lichaam van de Shop Girl: 

De supply chain manager weet
dat je katoenplant 
niet kan spellen zonder klant 
en ook niet zonder $$$.


Overduidelijk een kritisch geluid tegen de wereldwijde kledingindustrie: van productie (inclusief uitbuiting in naaiateliers in Bangladesh) tot prijsstelling (inclusief winstmarges en management control) tot consumptie (inclusief oorzaak en gevolg van onze koopverslaving) en alles wat daar verder mee te maken heeft, waaronder het kleurloze leven van de Shop Girl in de Primark (voor kleding tegen dumpprijzen):

Ik dacht dat ik het middelpunt was
van de winkelvloer
maar ik word belaagd
door eindeloze rijen
identieke lappen textiel 


Voor het individu is geen ruimte. Voor poëzie evenmin, want De Groen laat ook de acht afdelingen stuiteren tussen een zichtbaar productieproces (door haar tekst te ontregelen met veel Engelse managementtermen en symbolen) en de gewenste consumptie ervan (dus wat ik er als lezer uit kan destilleren). 

Grappig dat de afdeling Colour Management heeft geïnspireerd tot het in verschillende kleuren uitbrengen van deze bundel:



Het boekje kwam vorig jaar al uit, maar ik kwam er maar niet toe erover te schrijven. Toch legde ik het ook niet weg. Fascinerend debuut.

Archief 2018