Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 21 - Bram Vermeulen: Ik wil naar huis

zondag 27 mei 2018

Beluister hier

Als tranen over mijn wangen
Zie ik de oceaan
De albatros die zweeft boven de klif

Als tranen over mijn wangen
De ogen van de vrouw in zwart
Vastgenageld door hitte op haar stoel

Als tranen over mijn wangen
De sterkte van het licht
Genesteld in de rimpels rond mijn ogen

Als tranen in mijn ogen
Scheert de snelle snelle zwaluw
In het laatste licht boven het water

Als tranen over mijn wangen
Zie ik de rode zon
Met zichtbare gang in zee verdwijnen

Als tranen over mijn wangen
De blik van de ezel
Wachtend onder de boom voor eeuwig

Als tranen over mijn wangen
Jouw snelle witte lach
En altijd weer verlegen van ons samen

Als tranen over mijn wangen
Zijn mijn herinneringen
Gevoel is te veel vreugde voor mij

Ik wil naar huis ik wil naar huis
Ik wil voor altijd
Ik wil naar huis


2003


Gisteren schreef ik over Natascha Emanuels (1939-2018). Zij werd 78 jaar oud en leed al een aantal jaren aan de ziekte van Alzheimer. Dat gold ook voor Shireen Strooker (1935-2018), die een maand eerder, op 19 april overleed. Zij werd 82 jaar. Bij haar werd de ziekte ook al een aantal jaren eerder, namelijk in 2011, gediagnostiseerd. 

Met Natascha Emanuels verwaterde het contact; de vriendschap met Shireen Strooker liep dramatisch af, niet lang na de hommages die ik organiseerde kort na de dood van haar geliefde, dichter-zanger Bram Vermeulen.

Maar Natascha wel gedenken en Shireen niet – dat voelt niet goed. Vandaar de keuze voor vandaag. Afkomstig van De Mannen, Brams laatste cd, uit 2003. De vrouw in zwart is natuurlijk Shireen.

Archief 2018