Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 20 - Lotte Dodion: Ghazal tegen het vergeten

zondag 20 mei 2018

Europa. Open ogen. Mond vol mensenrechten. Eindeloos
academisch kwartiertje. We leren het nooit. Saydnaya.

Habibi. Roep maar. Blinddoek. Mond vol laatste adem. Sprakeloos
je stem verliezen. Tien tot vijftien minuten. Saydnaya.

Ik mis je. Steeds weer wachttoon. Voicemail. Mond vol tanden. Radeloos
als je maar niet. Zolang je niet. Geen nieuws goed nieuws. Saydnaya.

De kunst van het knopen. Leg een lus om elk kind. Genadeloos
het voorbeeld volgen. Van vader op zoon. Ssssstil nu. Saydnaya.

Ooit hadden wij namen. Onthoud ons. De dertienduizend echo’s
tussen Sweida en Damascus. Tot stof en as. Saydnaya.

2017


Nog een gedicht uit Alsof er niets is gebeurd, wederom over Syrië. Het is geschreven door Lotte Dodion (1987) en haar kende ik nog niet. 

De toelichting:
Amnesty International publiceerde begin februari 2017 een rapport over de beruchte Saydnaya-gevangenis nabij de Syrische hoofdstad Damascus. Het Syrische regime heeft daar tussen 2011 en 2015 zeker 13.000 mensen opgehangen. Er waren elke week executies. Lotte Dodion schrijft een ghazal, een traditionele dichtvorm in de Arabische en de Perzische literatuur, die doorgaan over de liefde gaat.

Archief 2018