Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 19 - Krijn Peter Hesselink: Anekdote waar je...

zondag 13 mei 2018

Anekdote waar je niets mee kunt

Zoals van die kampdokter, in de oorlog, die de ene
na de andere gevangene voor zijn neus kreeg
allemaal ten dode opgeschreven
allemaal bedelend om medicijnen die
hun lijden met een beetje geluk nog wat langer
zouden rekken, hij besloot
zichzelf niet voor de gek te houden
deed niets, tekende enkel nauwgezet hun portret
als aandenken voor de aanstaande nabestaanden
terwijl aan de andere kant van zijn bureau
men zich vastbeet in klachten, symptomen, remedies

na de oorlog gaapten ze hem aan
honderden doden, op grof papier, hij had
de hoorn al tegen het oor gedrukt
toen hij in het zoemen van de pieptoon
herkende wat ze zouden zeggen
de zonen, de dochters, de echtgenoten
had jij als arts nou werkelijk niets beters
te doen dan het maken van wat schetsen?

later zou zijn eigen zoon de stapel
onder het stof terugvinden in een doos
wat een rotzooi, zou hij zeggen, en hij gooide
de doden bij het oud papier
nu leven ze onherkenbaar verminkt
voort in kranten, toiletrollen, het kladpapier 
waarop ik schrijf en schrap en schrijf
aan een anekdote waar je niets mee kunt

2018


Voor de derde en (helaas) laatste keer aandacht voor de nieuwe bundel van Krijn Peter Hesselink. De kampdokter tekent portretten ter herinnering, de betekenis wordt ontkend (door hun nabestaanden), vervolgens veronachtzaamd (door zijn nabestaanden) , daarna vernietigd (want gerecycled) en herbestemd, zoals voor het papier van de dichter die schrijft over de kampdokter die portretten tekende ter herinnering – anekdote waar je iets mee kunt.

Archief 2018