Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 10 - Willem Jan Otten: Afloopverzwijgers

maandag 12 maart 2018

Hun huwelijk wordt per keer dat hij haar lichaam vindt
ontbonden tot het ogenblik
dat zij hem in haar echt verbond,
zij zijn evenknie in met zich zelve willen zijn.

Dat zij hem moest en zou vertrouwen, met haar armen
en haar litteken en met haar schoot -
genadeklap was zij voor hem,
hij haar evenknie in bang zijn voor verlatenheid.

2018


Laatste keuze uit Genadeklap, het openingsgedicht van de tweede cyclus. Over de liefde deze keer en nu eens niet over de dood. Hoewel, de titel van de afdeling is Afloopverzwijgers. En de Genadeklap die zij beiden verzwijgen, is nog wel het meest de wetenschap dat een van hen tweeën sterft en de ander alleen achterblijft. Of zoals Tom Lanoye (zie ook hier) dichtte:

Het is een magere troost
dat alles moet verdwijnen

en ik je hoe dan ook op een keer
toch zou moeten missen, bij voorbeeld

door de dood...

Archief 2018