Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 9 - Kikí Dimoulá: Onverwachtingen (3)

zondag 04 maart 2018

Ik roep de as erbij
om me te ontwapenen.
Ik roep de as
bij haar codenaam: alles.

Jullie zullen elkaar neem ik aan wel regelmatig ontmoeten
jij en de dood van die droom.
De nakomertjesdroom.

Van alle die ik had de braafste.
Opgeklaard, zachtmoedig, coöperatief.
Ook weer niet al te dromerig natuurlijk
maar zeker niet laag-bij-de-gronds,
geen zweetdoek van elke aarde.
Een heel zuinige droom,
in intensiteit en fouten.
Van de dromen die ik grootgebracht heb
mijn meest zorgzame: dat ik niet
alléén oud  mocht worden.

Jullie zullen elkaar neem ik aan wel regelmatig ontmoeten
jij en zijn dood.
Doe hem de groeten, zeg hem dat hij beslist
ook moet komen wanneer we  daar elkaar ontmoeten,
bij de uitreikingsplechtigheid van de verliezen.

Blijf zolang je niet leeft van me houden.
Ja ja aan het onmogelijke heb ik genoeg.
Al eerder ben ik daar eens door liefgehad.
Blijf zolang je niet leeft van me houden.
Want nieuws van je heb ik niet.

En wee als het absurde
geen tekens van leven geeft.

1988


Derde en laatste deel van het gedicht van de Griekse dichteres Kikí Dimoulá, opgedragen aan haar overleden echtgenoot. Ze spreekt hem aan, want nieuws van je heb ik niet. Zin, niet voor niets herhaald, om te koesteren: Blijf zolang je niet leeft van me houden.

Archief 2018