Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 5 - Peter Verhelst: IM. Joop Admiraal....

woensdag 07 februari 2018

IM: Joop Admiraal, Sonic Boom (Ultima Vez), 2003

Twee lichamen staan hoofd tegen hoofd.
Urenlang spreken ze in elkaars mond
tot de woorden van hun kin druipen: wanhoop, slaap, verveling,
wil, liefde, dromen, verlangen, tederheid, onderwerping.


Wie van beiden spreekt als eerste het woord mes uit
terwijl de ander antwoordt: hoofd, wenkbrauwen, bovenlip, wangen,
kin, borst, oksels, buik, geslacht,

om gladgeschoren te worden? Ivoor. Albast.

We gaan de schouwburg uit, elk met een lichaam op de rug,
stappen in de auto, rijden naar huis.

In de slaapkamer leggen we ze mond aan mond
alsof ze horizontaal in bed staan.

We drukken ons elk op onze kant tegen een rug aan,
arm om middel, kin op schouder, met open ogen,
klimmen over die lichamen,
kussen ons slapend in elkaar vast.

2018

Het thema van Poëzieweek 2018 (25 t/m 31 januari) was theater. Peter Verhelst (1962) is dichter, romancier en regisseur (bij NTGent). Goed idee om voor het poëziegeschenk van dit jaar juist hem te vragen.
Wat ons had kunnen zijn bestaat uit tien gedichten, gesitueerd rond toneelstukken van Beckett, Euripides, Shakespeare en Joost van den Vondel. Bovenstaand gedicht – een ode aan Joop Admiraal (1937-2006) – gaat over het theaterstuk Sonic Boom van choreograaf Wim Vandekeybus: een duet van een acteur (Joop Admiraal) en een danseres (Laura Aris). Aan het einde van het stuk draagt zij hem weg en legt hem voor dood op de grond.
Mooi beschreven: hoe je al bezoekers de voorstelling mee naar huis draagt om je te realiseren hoezeer de thematiek ervan – de complexe liefdesrelatie – op jezelf van toepassing is. En dus leggen we ze mond aan mond […] en drukken ons elk op onze kant tegen een rug aan. Maar het slot is hoopgevend, want: we […] klimmen over die lichamen, kussen ons slapend in elkaar vast.


 

Archief 2018