Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 1 - Rozalie Hirs: Bewegingslijnen (6)

zondag 07 januari 2018

sporen van liefde. in de wasbak je zeep, scheerschuim. in de lade je sokken.
op de vloer de vieze. schrijven 'jij' in de kamer. niet echt jij  < hier >. hij evenmin.
buiten zichzelf. ben jij. schim van beweging. alweer. rilt. een buitenissig rillen

voorbij de tijd. toont een jonge kelner zijn sixpack aan meisjes – zonovergoten
god die almachtige golven berijdt. hoog, heel high. giechelen meisjes dan tilt
een denkbeeldige surf ze op, allemaal tegelijk. tolt licht rond, in het rond.

2017


Nogmaals Rozalie Hirs.

Dit is poëzie zoals poëzie moet zijn. Geen antwoord op een vraag, maar een vraag naar een antwoord. Welk antwoord? Soms een dat we zelf moeten geven. 

Waar zijn we? Er zijn sporen van liefde. Zijn we thuis, waar (als het goed is) lakens zich vaak laten verschonen? Nee, want er is een kelner: hij toont zijn sixpack aan giechelende meisjes.

Zijn we op vakantie en in een hotel ? Dat kan. Want er is sprake van de kamer. Ja, laten we het daar even op houden. Zijn we nog lang niet bij het antwoord. Wat een mooi gedicht vind ik dit..

Archief 2018