Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 51 - Frank Verhallen: 2007

zaterdag 24 december 2016


Bruingekleurde well naked man?
Waterrat, hier in beeld geschoven?
Laat mij dat alles hier bestoven,
maar ja, het klopt dat ik dit ben.

Zie dat het een van mijn verloven
was, namelijk... Nou, raad eens! En?
Nee, niet in Frankrijks fraai Cayenne.
Italy! Rome! Net daarboven!

Zie je die ring aan linkerhand?
Echt, 't was zomer tweeduizendzeven.
Maand later alles opgegeven!

"Pas daarna kwam je weer tot leven?"
Toen ben 'k juist helemaal gestrand.
Ach, zo een foto. Imposant.

2016


Aan de liefste liet ik foto's zien van een van mijn vakanties in het Italiaanse dorpje Collevecchio, waar een vriend een huis had, waarin wij een aantal keren logeerden. Dit was de laatste keer dat ik er kwam, zoals steeds met A. Ik schrok van de datum: zomer 2007. Vlak voordat ons huwelijk na bijna tien jaar strandde. Die schok inspireerde mij vandaag tot dit sonnet. 
 

Archief 2016