Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 50 - Ted van Lieshout: Cassette

zondag 11 december 2016

Ik vond cassettebandjes in een doos op zolder
en wilde weten of er nog iets moois op stond.
Toen hoorde ik ineens de stem van mijn vader,
alsof de woorden kwamen uit mijn mond.

Hij zong een liedje over edelweiss en alpen;
ik denk dat hij het zomaar zelf verzonnen heeft.
Ik zat verstard en luisterde geschrokken
omdat mijn vader al sinds jaren niet meer leeft.

Tot nu toe had ik enkel maar een boek met foto's
en ook een envelop waarop zijn handschrift staat.
Ik ben verbaasd dat een cassette heeft onthoudem
dat hij ademhaalde, zong en heeft gepraat.

Zijn stem was het eerste wat ik ben vergeten
en toch herken ik hem bij elk gezongen woord.
Het valt me op dat hij een heel klein beetje sliste.
Toch gek, dat heb ik toen hij leefde nooit gehoord.


1994


Ook al een dichter die, vanwege zijn verstaandbaarheid, geen plaats kreeg in De Nederlandse poëzie vand de twintigste en eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten. Van Lieshout heeft het gedicht zelfs gezongen. Zie en luister hier.

Nauw verwant aan deze zoektocht om meer inzicht te krijgen in het leven van een inmiddels gestorven vader, is een gedicht dat ik eveneens kan laten horen in de uitvoering van de auteur zelf:
Streepjescode van Kees Torn.

Omdat je sinds de scheiding min of meer werd doodgezwegen
en de familie al mijn vragen steeds ontweek,
heb ik wat jou betreft geen informatie losgekregen,
behalve dat ik sprekend op m'n vader leek.

Maar toen ik jou wou leren kennen, werkte niemand tegen
en dat ik veel van jouw gedachten deelde, bleek.
Ik had een geestverwanrt ontdekt, dus kwam het uiterst ongelegen
dat jij werd uitgeteerd door kanker en bezweek.

En alles wat je naliet, was een stapel oude boeken
en daarmee zit ik nu al jaren opgescheept.
Ik sla er af en toe een open om er sporen in te zoeken -
soms is een zin door jou met potlood onderstreept.

Het is toch niet ondenkbaar dat ik via die methode
alsnog iets over wie je was te weten kom?
Je hebt, per ongeluk, een zelfportret geschetst in streepjescode,
al staat bij wat je onderstreepte nooit waarom.

Had wat je las voor jou een zekere bekoring?
Was er een tekst die iets teweegbracht in je geest?
Was het om aan te halen bij een overhoring?
Of zou het boek eerst van een ander zijn geweest.


Hier te beluisteren. 

Cassette komt uit Ted van Lieshouts bundel Begin een torentje van niks, die in 1995 werd bekroond met de Gouden Griffel; met de tekst, muziek en uitvoering van Streepjescode won Kees Torn in 1998 de Annie M.G. Schmidt-prijs.



 

Archief 2016