Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 46 - Jurrian van Dongen: Laat me toe

zaterdag 19 november 2016

[Gerard van Maasakkers zingt Laat me toe. Met animatie]

Opname uit het liederenproject Bosch' Lied (2015)
Muziek: Stijn van der Loo





Probeer me eerst eens vast te houden
en me niet meer van je af te slaan
Probeer niet te verwoorden wat je voelt
als er geen woorden voor bestaan
Probeer niet te ontkennen dat je
liever niet eens open had gedaan

Je hoeft voor mij niet te doen of je
het leven al een beetje lichter ziet
De stapels op de grond, je volle aanrecht
en je handen liegen niet

Laat me toe, laat me toch toe
in dat donker waar je ronddwaalt, laat me toe
Laat me jammerlijk tekortschieten
Laat het tevergeefs zijn wat ik zeg of doe
maar laat me toe

Probeer iets zachts te blijven zien
zelfs nu je niet in tederheid gelooft
Probeer niet weg te drinken wat je
in geen honderd jaren krijgt verdoofd
Probeer ook niet te rijmen wat er
niet meer in elkaar past in je hoofd

Laat me toe, laat me alleen maar toe
in dat donker waar je ronddwaalt, laat me toe

Ik leg wel een slaapzak op de bank en
als je zin hebt om te janken
ben ik er
En morgen zetten we de ramen open
of we gaan gewoon wat lopen
niet te ver
Dan kunnen mijn demonen en de jouwe
elkaar hier bezighouden
en ons falen en verlies 
eeuwig bewenen en herkauwen
Je zegt: "Ik weet geen uitweg uit de hel"
Die ken ik ook niet, maar ik ken jou wel

Laat me toe, laat me toch toe
In dat donker waar je ronddwaalt, laat me toe
Laat me jammerlijk teokortschieten
Laat het tevergeefs zijn wat ik zeg of doe
Lieve vriend, liet ik je ooit alleen? Toe
laat me toe


Deze liedtekst schreef Jurian van Dongen op het schilderij Visioenen van het hiernamaals / De hellepanelen van Jeroen Bosch. Ook Van Dongen is een liedauteur die wel een plaatsje verdiend had in de recent verschenen bloemlezing De Nederlandse poëzie van de twintigste en eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten, samengesteld door Ilja Leonard Pfejffer.

Bosch' Lied is een van de mooiste theaterprjecten die Anna Uitde Haag (Koningstheateracademie) en mijn Cabaretfirma initieerden en produceerden.
In opdracht van de Stichting Jheronimus Bosch-500 lieten we in de aanloop naar het Jeroen Bosch-jaar 2016 tien liederen maken, elk gebaseerd op een ander schilderij van Jeroen Bosch. Na een zondags college in het Jeroen Bosch-Art Centre schreven vijf vooraanstaande liedauteurs ieder twee liederen, vijf componisten voorzagen die van een melodie en verschillende vertolkers zongen die tien nieuwe liederen twee avonden achtereen, op 3 en 4 september 2015, in de grote zaal van Theater aan de Parade, de Bossche stadsschouwburg.
Onder de liedauteurs Jan Beuving, Jan Boerstoel, Katinka Polderman en Raf Walschaerts. Composities van onder anderen Kommil Foo, Han Kooreneef en Erik Vlasblom. Onder de vertolkers: Pieter Derks en Kiki Schippers.

Drie namen zijn nog niet genoemd en zij zijn verantwoordelijk voor een van de mooiste liederen: liedauteur Jurrian van Dongen, componist Stijn van der Loo en vertolker Gerard van Maasakkers. Een lied als bericht aan een vriend met een depressie, waarvoor het Jeroen Bosch-schilderij 'slechts' de inspiratiebron was. Dit in tegenstelling tot bij voorbeeld
Doornenkroning van Jan Boerstoel, dat zeer gedetailleerd ingaat op het schilderij zelf.

Hier vind je alle andere animaties.

Archief 2016