Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - Frank Verhallen: L.M.

donderdag 03 november 2016

Voor Marlies

"Mijn lieve vrouw, vanmorgen toen ik hier ontwaakte,
keek ik, lijf en ziel gebogen, mijn kamer rond:
dit huis, waar wij veel jaren van gezondheid blaakten
en waar, toen dat even niet zo was, jij je kracht hervond.

Er was zuurstof, dus ik leefde en wist: terstond
word ik gewassen en gekleed. Maar wat diep raakte,
was het besef: vandaag verlaat ik deze grond,
treed elders binnen, als patiënt, als stukgemaakte.

Toch was jij het die lief beloofde: ALS dit keer
het dan tòch gebeurt en er komt een medicijn,
keer jij terug en zullen wij weer samen zijn!

Maar ach, wij weten allebei hoe ik verkwijn.
Na deze ochtend heb ik echt geen leven meer.
Nu ga ik dood en... ik hervind mijn adem weer."

2016


Geschreven na het overlijden van Leo Markensteyn, januari 2016. Leo leed aan ALS.
Op de ochtend dat hij, noodgedwongen en ongewild, het huis moest verlaten om naar een verpleeghuis te gaan, overleed hij aan een hartstilstand.
in het Logboekarchief staat de tekst die ik uitsprak tijdens zijn herdenkingsdienst.


 

Archief 2016