zaterdag 31 oktober 2020
Ze zijn er altijd al geweest
Ze zijn er altijd al geweest
met een pil, een po, een praatje
als je bang was voor de nacht
ze zijn er altijd al geweest
met een waskom, glaasjes water
en een kussen extra zacht
ze zijn er altijd al geweest
maar pas nu we in de greep
en er weinig houden aan
zien we ze staan
de helden zonder cape.
2020
De tekst op het achterplat is van Ivo de Wijs:
In het jaar 2000 was heel Nederland in de greep van het coronavirus. Héél Nederland? Nee, twee lichte dichters boden op Facebook moedig weerstand aan het overweldigende covid-19. Met hun internetverzen maakten Judith Nieken (Groningen, 1967) en Theo Danes (Amsterdam, 1983) – ik volg en bewonder het tweetal al jaren – het leven van hun vele lezers dagelijks aanzienlijk draaglijker en vrolijker. In korte tijd schiepen Judith en Theo een jaloersmakende collectie coronaregels. En van hun mooiste regels maakten zij dit boek.
Dwars door mijn mondkapje heen roep ik u toe:
Alm aarrevoole! Ja, dat hebt u goed verstaan: Warm aanbevolen!
JN staat er onder bovenstaand gedicht, dus dat is van Judith Nieken. Dit vers is van TD, oftewel Theo Danes:
Tijd
Mijn vader sprak bezorgd maar evenwichtig:
‘Ga je naar buiten? Wees voorzichtig’
Zo’n dertig jaren later zeg ik aan de telefoon
Hetzelfde aan mijn lieve vader, op dezelfde toon.
Net als dit kwatrijn:
Tip
Ben je jarig, is het beter
Om op anderhalve meter
Van de kaarsjes te gaan staan
Anders steek je ze weer aan
En dit:
Goede vrijdag
The Passion gaat niet door, afijn
Dat lijkt me nu ook beter
Ik denk niet dat er spijkers zijn
Van anderhalve meter
Tot slot twee keer een inbreng van JN, Judith Nieken:
Reservering
Ik moest een nummer trekken, zei de ober
En ik heb 160.004
De borrel is dus volgend jaar oktober
Wees wel op tijd: we hebben een kwartier
Ogen dicht
Doe je ogen dicht en droom van hoe het was
van rijen bij de kassa, van files onderweg
van opgaan in de massa, van praatjes bij de heg
van dagen op kantoor of van een veel te drukke klas
doe je ogen dicht en droom van hoe het was
van klopjes op je schouders, van zoenen op je wang
van doodleuk naar je ouders, voor niets en niemand bang
van hutjemutje samen op het strand of een terras
doe je ogen dicht en droom van hoe het was
van covidloze lentes, van een virusvrij gemoed
doe je ogen dicht en alles is weer goed
