Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 34 - George Groot: De grote beddenzaak

vrijdag 31 augustus 2018

[Beluister hier het origineel van Cabaret Don Quishocking, 1980]
[Zie hier uit een hommage aan Cabaret Don Quishocking, 2010, met o.a. Doris Baaten en Job Schuring – start op 3:00] 


Rolverdeling (origineel):
Fred Florusse: man op zoek naar one-night-stand 
Anke Groot: echtgenote die bedriegt
George Groot: bedrogen echtgenoot
Jacques Klöters: commentaarstem


                    Jacques:
                    Bezoek de grote beddenzaak 
                    en spring op alle bedden
                    Je denkt dat daar de liefde is 
                    ik zou er niet om wedden


Fred:

Zit hier iemand, vroeg hij haar

Anke:
Ik dacht het niet, antwoordde zij

Fred:
Dus ging hij op de barkruk naast haar zitten
Alsof hij haar daarmee een dienst bewees

Anke:
Zij bleef staren naar de man op het etiket 
van de whiskyfles achter de bar

Fred:
Zou ze soms op iemand zitten wachten?
Waarom kun je aan de vrouwen van mijn leeftijd 
niet goed zien of ze wat willen?

Anke:
Ik had het slechter kunnen treffen…

Fred:
Mooi mens…

Anke:
Ik denk dat hij iets audio-visueels is

Fred:
Als het nou maar niet zo’n vrouw is die 
alleen maar geil wordt van een goed karakter

Anke:
Hij heeft mooie handen en daarbij…

Beiden:
Er is voorlopig niemand anders in de buurt


         George:
          Wat moet ik in dit huis waarvan ik enkel hou
          als jij er ook bent, lief?
          Maar ja, soms raakt de liefde in het slop
          De katten zijn niet zeer op mij gesteld
          Ik krijg het koud en rakel dus 
          het vuur nog maar eens op


Fred:
Dus hij zocht een goede beginzin 
en oefende die inwendig
Zijn entree was wel in orde, wist hij
maar zijn verkooppraat ellendig


                 Jacques:
                    Man, maak het je niet zo lastig
                    Dan maar wat minder schoon
                    Je laat deze kans toch niet verloren gaan
                    Zeg toch gewoon:


Fred:
Hallo!

Anke:
Hallo!

Fred:
Kom je gelul gelul hier vaker?

Anke:
Zo af en toe gelul gelul

Fred:
Ken ik jou nou niet gelul gelul ergens van?

Anke:
Jij doet me sterk denken aan gelul gelul
Gelul gelul gelul gelul

Fred:
Gelul gelul gelul gelul

Anke:
Gelul gelul gelul gelul

Fred:
Gelul gelul gelul gelul

Beiden:
Gelul gelul gelul gelul
Gelul gelul gelul gelul
Gelul gelul gelul gelul
Gelul gelul gelul gelul


        George:
          Natuurlijk moet ze doen wat ze niet laat
          want ze is kwaad
          Dus kan ze nauwelijks anders doen
          dan met zo’n stier de nacht 
          in gaan en zwerfdier worden 
          Alsof er hier geen mens…
          alsof er hier geen zachte vacht…
          alsof er hier geen huis al uren wacht


Fred:
Ik vraag me af wat ze nu denkt

Anke:
Ik vraag me af wat hij nu denkt

Fred:
Wat speelt zich in haar af?

Anke:
Wat speelt zich in hem af?


                 Jacques:
                    Gelul gelul gelul


Fred:
Hé, zullen wij ergens heen gaan waar we… kunnen praten?

Anke: 
Dat klinkt goed

Fred:
Ik weet wel een tentje waar we… kunnen praten

Anke
Ja, dat dacht ik wel


        George:
          Het is volbracht
          Voorlopig als een karwei dat af moest voor de nacht
          Een aangenomen werk dat klaar moest zijn
          Nu komt het bange samengaan
          van twee die zonder te vertrouwen
          toch willen bouwen 
          aan een tussenspel, een tussentijd
          Een soort geluk dat morgenvroeg weer stukslaat 
          als het ei bij hun ontbijt


Anke:
Goedemorgen!

Fred:
Goedemorgen!

Anke:
Het kon vandaag wel eens gelul worden

Fred:
Ik trek mijn gelul maar weer eens aan

Anke:
Ik heb ‘s morgens altijd graag gelul bij mijn gelul

Fred:
Gelul gelul gelul gelul

Anke:
Gelul gelul gelul gelul

Fred:
Ik vraag me af wat ze nu denkt?
Wat speelt zich in haar af?

Anke:
Wat ik alleen maar graag wil weten

Beiden:
Hoe bracht ik het eraf?

Anke:
Je voorspel geef ik niet meer dan een zes
Je begon als een kind op pianoles
en daarna leek het wel een herverkavelingsproces

Fred:
Ik geef  jouw voorspel hoogstens maar een vijf
Je zelfbeheersing was echt buiten kijf
Ik verdenk je van een zwerfkei in je onderlijf


         George:
          Waarom kom je niet thuis
          Hier hoef je niet te vrezen
          Hier heerst geen competitie 
          over wat we konden
          Je bent de mooiste en de liefste 
          en de zuiverste op de graat
          En mooier dan die zomerdag 
          waar Shakespeare over praat
          Er wachten hier vier wezens op je stap
          Kom terug!


                 Jacques:
                    Bezoek de grote beddenzaak 
                    en spring op alle bedden
                    Je denkt dat daar de liefde is
                    Ik zou er niet om wedden


Fred:
Ik heb geprobeerd je libido wat op te schudden

Anke:
Nou, die poging was dus knudde

Fred:
Dat was dus niet mijn fout 
Je reageerde niet genoeg

Anke:
Dat was niet mijn fout.
Je kwam ook veel te vroeg

Fred:
Je techniek geef ik hoogstens maar een vier
In een ijzerwinkel heb je nog meer plezier

Anke:
Posities en standjes een drie
Een rubberen mat heeft nog meer fantasie

Fred:
En je mondeling was onvoldoende

Anke:
En jouw herexamen een twee

Fred:
Ja, natuurlijk, je maakte me onzeker en kwetsbaar

Anke:
Me reet

Beiden:
Het interesseerde je niet met wie je het deed


                 Jacques:
                    Een één voor de moeite


         George:
          Kom terug nog voor de ergste kou
          Dat er geen huisraad meer zal breken, 
          kan ik niet garanderen
          Misschien valt het te leren
          Omdat ik van je hou

1980


Geïnspireerd door het thema van gisteren. Fascinerend nummer op muziek van Don Quishocking-pianist Willem Jan Gevers.

Archief 2018