Week 26 - Marjolein Kool: Transsexueel

Toen ik in moeders armen lag
- ze voelde zich bijzonder rijk -
riep zij vol trots naar wie mij zag:
`Het is een echte kubus, kijk!'

Ik was een kubus, naar men zei,
met zijden, hoeken, waterpas,
maar ach, mijn ziel vertelde mij,
dat ik een piramide was.

Ik trok vanuit een diepe drang
steeds piramidekleren aan.
Ik vocht ertegen, jarenlang,
maar ging steeds piramider staan.

Mijn psychiater gaf het op.
Geen praatgroep wist een therapie.
Ik vond na jarenlang getob
mijn redding in de chirurgie.

In een luguber soort kliniek,
waar men van hoge prijzen houdt,
werd ik - de ingreep was uniek -
tot piramide omgebouwd.

Nu zit ik lekker in mijn vel
en mijn probleem is opgelost,
al heeft die hele grap me wel
vier ribben uit mijn lijf gekost.

2000


Zoals gisteren beloofd, sta ik nog enkele dagen stil bij de Wis- en natuurlyriek van Marjolein Kool. Het gedicht hieronder heet X-as:


Een x-as, ziek en hoogbejaard,
lag op zijn doodsbed neder
en sprak, berustend en bedaard:
‘Wij zien elkander weder.

Men heeft mij immers steeds beloofd
dat ik, na het cremeren,
wanneer het vuur zal zijn gedoofd,
als as zal wederkeren.’